Kolekcja sreber

Rozpoznawalną część wilanowskich zbiorów tworzą muzealia wykonane ze szlachetnych i drogich metali, takich jak srebro, srebro złocone oraz brąz złocony. Magiczny, przykuwający wzrok połysk metalu sprawiał, że w naturalny sposób przedmioty takie stanowiły atrybut władców oraz ludzi bogatych, dzierżących władzę. Ze względu na wartość zamkniętego w nich kruszcu oraz łatwość obróbki wykonywano z nich najróżniejszego rodzaju efektowne prezenty i wspaniałe dary, elementy wypraw ślubnych (srebra stołowe i toaletowe), a nade wszystko ozdoby do wyposażenia reprezentacyjnych wnętrz dworów i rezydencji, podkreślające osiągniętą pozycję społeczną i majątkową. Były wielce kosztowne, dlatego pozostawały dostępne jedynie nielicznym. Niestety zgubna dla nich wartość zatopiona w metalu, łatwość jego odzyskania i spieniężenia, powodowała, że wiele z tych precjozów, zwłaszcza obiektów o przeznaczeniu świeckim, uległo zniszczeniu. Praktyka taka dotknęła równie wiele wilanowskich argentariów. Inwentarz sporządzony w Wilanowie po śmierci Jana III wymienia około czterystu sztuk najróżniejszych naczyń i ozdób stołu, które zgodnie z dyspozycjami testamentowymi rozprowadzone zostały pomiędzy spadkobierców. Część oddano na pokrycie zaciągniętych zobowiązań, a liczne od razu opisano jako złożone do przetopienia, ze względu na formę stylistyczną nienadążającą za zmieniającą się modą.